Working our way down in the land down under

Niels;
Tostiedag! Klinkt misschien niet zo bijzonder voor al jullie huismusjes daar in NL, maar is hier best wel veel moeite.
Na aanleiding van een gekregen tip in een klein bargesprekje trokken Sabine en ik er weer
op uit. Bij Yamba bleken nog meer rock pools te zijn. Even het bezoeken waard.
Ik vind het moeilijk onder woorden te brengen hoe mooi de natuur hier in Aussie toch telkens weer is. Ook deze paar uur durende wandeling was weer adembenemend. Over de duizende jaren waren hier natuurlijke baden ontstaan gevult met een combinatie van zee en regenwater. Waanzinig mooi(en leuk om in te zwemmen).
Een goeie wandeling langs het strand later en lekker naar de free camping toe. Sabine ging al vroeg naar bed en ik beloofde snel te volgen.
Dat ging niet door alleen. Vlak voordat ik wilde gaan kwam ik in gesprek met een duiser; Luca. Het was toen het gesprek(onder genot van n wijntje)begon een uur of half 11. Om half 2 kwam Sabine even spieken waar ik bleef en kwam er gezellig bijzitten!
Om 4 uur ging Luca naar bed maar bleven wij nog even.
Om 5 uur in de ochtend kreeg ik een berichtje van thuis, mijn oma was overleden. Kut. Ik schrijf dit nu wanneer de begrafenis plaatsvindt in nederland. Het is onwijs raar om er niet bij te kunnen zijn. Ik ga r onwijs missen. :(
Uiteindelijk zijn we toen het licht werd, rond 6 uur, toch maar eens gaan slapen.

Er was nog 1 ding te doen daar bij Yamba, de grotten bezoeken. Maar eerst iets oneindigs veel belanrijker dan dat. Je raadt het misschien al, uitslapen!
Om 3 uur begonnen we met de wandeling er naartoe(4 uur voor het donker, is later belangrijk). Ik was niet bepaald in een topstemming.
Maar 5 kilometer over verlaten en wilde stranden, over hoge kliffen en het laatste stukje net boven de branding over de rotsen klauteren deden een hoop om me weer blijer te maken. De grot zelf was bescheiden, maar wel erg vet. Daarna dezelfde weg weer terug
We waren nog niet op de helft toen de schemer inviel, we gingen maar wat sneller lopen en precies voordat het echt donker werd waren we terug bij ons mobiele huisje. In het donker naar de volgende free camping rijden en er is weer een dag voorbij.

De volgende te bezoeken plaats was Woolgoolga. Wat een naam. Meteen bij aankomst spotten we al een surfstrandje. Top! Want dat hadden we al een week niet gedaan. Sabine had een wondje op haar buik, een grote schaafplek, die nog moest genezen.
Eerst even een wandelingetje naar het uitkijkpunt en daarna was het een paar uur surfen geblazen.
Daarna terug naar de camping en lekker koken en daarna slapen. Al met al een lekker dagje.

Sabine;
De volgende ochtend scheen het zonnetje weer lekker en was ik erg in de mood om toch nog even een ochtendje te surfen bij het strandje woolgoolga! Niels natuurlijk meegesleurd, surfen is toch een stuk leuker met zijn tweëen. Gezellig een beetje kletsen en wachten op een goede golf, op je board springen en dan (hopelijk) tegelijk staan! Het lukt ons al aardig al zeg ik het zelf =D . Na het surfen zijn we weer wat verder naar beneden gereden. Het volgende plaatsje werd coffs harbour. Daar waren we eigenlijk op zoek naar een snorkelplaatsje. Die konden we niet echt vinden, maar we vonden wel een van de meest random golfpatronen die we ooit hadden gezien in zee. Zigzaggende golven, golven die juist naar elkaar toe omklapten ipv richting strand. Na daar nog even in zee te hebben gezwommen brak eindelijk de tijd aan waar we met smart samen op gewacht hadden. We kwamen namelijk op een briljant idee nadat we twee wraps overhadden van de avond daarvoor. De wraps smeerde we voor de helft in met een dikke laag chocopasta, waarna we ze even in de pan verwarmde, dubbelvouwde en vervolgens een weg baande naar onze hongerige maagjes. Nomnomnom. Wat was dat goddelijk. Na deze mega caloriebom, hebben we nog even gewandeld om nog even een paar calorietjes er af te branden en ons iets minder schuldig te voelen. Daarna zijn we naar de volgende gratis camping gereden. Het is voor ons bijna een soort wedstrijdje geworden om zo lang mogelijk gratis te overnachten. Daarbij komt wel kijken: niet meer aan je kleding ruiken, koude douches en afwassen in wc hokjes. Eenmaal op de camping aangekomen dachten we: huh? Is dit het? Het leek eerder op een look out! Prachtige plek met mooi uitzicht vlak langs een rivier en een geweldige zonsondergang. Daar hebben we ons tweede aussiediner bij kaarslicht gehad, dit keer voor de verandering bij echt kaarslicht, en geen bliksem. De volgende dag hebben we nog een tijdje gechilt in dat plaatsje en zijn we weer verder gaan trekken. Op de snelweg kwamen een bordje tegen met "tourist route". Niels had dit al eens eerder zien staan en we waren eigenlijk wel nieuwsgierig, dus hupsakee, knipperlichtje aan, en gaan met die banaan. Geen idee waar we zouden eindigen. Tijdens deze route hebben we nog nooit zo'n plat gebied in australie gezien. We reden door een soort polder en zeiden ook tegen elkaar " net Nederland, behalve dan die bergen op de achtergrond". Uiteindelijk kwamen we uit op een heel mooi stukje strand, met daarnaast een rivier. Ik kwam in gesprek met een vrouw en die vertelde me dat we bij de rivier mooi konden snorkelen. Dit was wel leuk om te doen, maar er waren niet hele spectaculaire vissen, dus we gaan dat nog een keertje ergens anders opnieuw doen!
Vandaag zijn we eerst naar north haven gereden, maar daar was niet heel veel bijzonders. Op de kaart zag een bepaald plekje er interessant uit, het was een uurtje rijden, en weer een stukje dichter bij sydney. We gingen daar een wandelroutetje doen, langs de rand van het water met de kliffen omhoog. Ik keek even naar beneden en zag wat bewegen in zee. Guess what? Dolphins! 5 dolfijnen ! Echt zo gaaf om te zien. ' s avonds zijn we eens op een ander soort manier naar de free camping gegaan. We hadden het busje iets wat anders ingedeeld (veel en veel handiger) zodat niet alles er direct uitviel na je 1 bochtje maakte. Op die manier konden we het bed uitgeklapt laten en ging Niels op het bed liggen terwijl ik ging rijden haha. Politie reed langs maar zag gelukkig niks, lang leven gordijntjes!

Ps: foto's volgen nog