Het zijn de kleine dingen in het leven - Reisverslag uit Bobs Farm, Australië van Niels Van der Stroom - WaarBenJij.nu Het zijn de kleine dingen in het leven - Reisverslag uit Bobs Farm, Australië van Niels Van der Stroom - WaarBenJij.nu

Het zijn de kleine dingen in het leven

Door: Niels en Sabine

Blijf op de hoogte en volg Niels

03 April 2018 | Australië, Bobs Farm

Een kleine notitie van de schrijvers;
We waren lui en hebben het maken van het logboek veel te lang uitgesteld, daaro meen keer een ander format! We schrijven dit keer niet dag per dag maar over kleinere dingen die we zelf leuk vonden om te benoemen.
Have fun!

Niels;

DE THUISPLEK
In het centrum van de stad, 100 meter van het strand, uitzicht vanaf de kliffen over de baai en de vuurtoren. Klinkt goed he? Wat nou als ik je vertel dat het nog veel beter wordt dan dat. “he maar dat kan toch helemaal niet” denk je nu. Maar jawel! Namelijk, het is gratis!
Maar daar is natuurlijk niet alles mee gezegd. Ik wil jullie vooral vertellen wat deze plek nog meer in petto heeft. We zitten vlak naast het strand geparkeerd naast een weg die een meter of 6 boven de weg naast het strand ligt. Hier vandaan hebben we een prachtig uitzicht waar we ook mee wakker worden. Vaak zitten we lekker te eten, een biertje te doen, een boekje te lezen of een spelletje te spelen met dit heerlijke uitzicht.
We liggen centraal in de stad, met alles wat we nodig hebben in de buurt. Alleen een betaalbare supermarket is even lopen, maar te doen. Er liggen meerdere stranden binnen 15 minuten wandelen en een mooi stuk langs de uitgestrekte kade van de stad. Niet slecht dus.
En wat misschien nog wel een van de grootste verkooppunten is voor arme buswoners als ons in dat er een warme openbare douche in de buurt is. Een echte luxe.
2 weken op een plek blijven is voor ons doen behoorlijk lang en we voelen ons hier alweer thuis. Nu nog werk vinden..

EERSTE DAG WERKEN
Sabine en ik werden zaterdags wakker in een door de zon opgewarmde bus. We bogen voorover om de schuifdeur en de gordijntjes open te doen. Het eerste dat we voelden is de koele lucht die naar binnen stroomde(het is pas 9 uur in de morgen) en het prachtige uitzicht over het strand. Een mooie dag om te surfen besloten we. Het was alweer een tijdje geleden ondertussen, dus we hadden er zin in.
We hadden voor Newcastle goed gesurft bij Nelson bay, het leek ons een goed idee om dit te gaan herhalen. We waren ongeveer halverwege toen we een smsje kregen. Een cateringbedrijf had onze zeer professionele , deskundige en over het algemeen zeer spectaculaire talenten nodig. Na elkaar even kort aan te kijken besloten we dat we er wel zin in hadden. Het surfen kan altijd morgen nog. Ikzelf moest anderhalf uur later beginnen en Sabine nog 2 uur daarna.
Ik kwam optijd aan op werk. Op dit punt had ik nog geen idee wat ik ervan kon verwachten, dus een keuken die op vol tempo aan het werk was binnenstappen was een verassing voor mij. Even een rondje voorstellen en ik stond om me heen te kijken we ik allemaal zou kunnen doen. Niet veel bleek.. “do the dishes” werd me vereteld. Ik liep gebiedig naar de spoel toe om meteen op te merken dat er nauwelijks afwas was. Ik was binnen 10 minuten klaar, al helemaal omdat ik niet de enige afwasser was. “nee ik hoef toch niet een hele dag in de afwas te staan” dacht ik bij mezelf. Er was me verteld dat het wel 10 uur zou kunnen duren deze dag, dit wordt saai.. En de eerste 90 minuten van deze dag bleven zo.
Tot er een dame op me afstapte die zich voorstelde als… eeh.. tsja.. voor nu noem ik haar baasvrouwtje. We stapte een busje in en gingen met 3 man op weg. We kwamen bij een prachtig houten huis met een “ stunning” view. We zouden een bruiloft gaan cateren.
De rest van de dag kan ik vrij snel samenvatten, het bestond voor de helft uit wachten en met collega’s kletsen. De andere helft was gerechten klaarmaken op commando van baasvrouwtje, frituren(en stiekem snacken ook) en opruimen aan het einde van de dag. 9.25 uur gewerkt, 185 dollartjes handje contantje. Niet slecht !

JONNE OP BEZOEK
De titel verklapt het al, Jonne kwam op bezoek! Jonne zit momenteel in Sydney(150k verderop) wat een mini afstandje is en dus moest er afgesproken worden. Hij is in totaal 3 dagen bij ons geweest.
Een goeie rondleiding door de highlights van Newcastle zat er zeker wel in. Net als een happy hour pakken bij de mooiste bar van de stad. We zijn gaan surfen bij onze voortuin(het strand dus) en hebben lekker bij de bus spelletjes gedaan en gegeten. Oh en bier gedronken natuurlijk! We hadden onze koelbox gevult met ijs en 24 flesjes. Niet slecht.
Met zijn 3en zijn we ook gaan caves beach gegaan. Het scheen dat hier wel vette grotten te zien waren aan het strand. Dit bleek ook zeker te kloppen! Onwijs gaaf om doorheen te lopen. Zeker als platlandgewendzijnde nederlander.
Diezelfde avond naar de film! De premiere van ready player one. Dit is de verfilming van een boek waar Jonne en ik grote fans van zijn. Hij duurde 2 uur, maar het voelde als 4. Werkelijk een van de slechtste films die ik ooit gezien heb… kijk ik snap dat je keuzes moet maken als regisseur om het op beeld te krijgen. Maar deze chap(Stephen Spielberg) heeft de kaft gelezen en is aan de slag gegaan. Dikke duim omlaag.

Sabine;

DE EERSTE WERKDAG
Ook ik was aan het werk bij hetzelfde bedrijf. Zoals niels al vertelde, moest ik 2 uurtjes later beginnen dan Niels, dus ging daarvoor nog even lekker op het strand chillen. Toen kreeg ik een berichtje of ik toch eerder kon beginnen, dus ben er snel naartoe gelopen. Vond het wel spannend! Het leek me ook wel leuk om samen met niels een keer te werken.Toen ik binnenkwam was iedereen super gestresst aan het werk in de keuken, maar niels was nergens. Later hoorde ik dat hij naar een andere plek gebracht was. Ik werd vervolgens gelijk aan het werk gezet om beetje garnalen te paneren. Ze vertelde me dat later iemand me komt ophalen.. maar waar ik heen zou gaan en wat verder de plannen waren voor de dag was echt heel onduidelijk. En dit bleef onduidelijk tot aan de laatste 3 uurtjes. Ik heb tijdens de shift vooral veel gewacht, veel in de auto gezeten, beetje van plek naar plek en spullen opgehaald en spullen droppen. Pas op het einde leek het wat meer op werken, want toen gingen we naar een 21 birthday om daar de hapjes te verzorgen! Dit was echt zo’n typische mtv verjaardag. Iedereen was echt zwaar opgemaakt en super chique gekleed. Het huis lag op een berg waar je, vanaf het gigantische balkon dat ze hadden, de hele stad over kon kijken; echt geweldig. Daarnaast was het huis zelf ook mega groot en luxe, bij de wc hadden ze een soort waterval kraan haha. Mijn taak verder was steeds kleine hapjes voorbereiden en net zo lang rondlopen tot iedereen overvol zat. Was echt leuk om te doen en heel gezellig om steeds kleine gesprekjes te hebben met mensen. Best wel een relaxt werkdagje! We hoopte dat we misschien vaker konden werken voor dit bedrijf en hadden dit ook allebei aangegeven maar helaas hebben we niet echt meer wat van ze gehoord.

RIBBEN
Doordat we de dag van het werken bij de catering eigenlijk wilde surfen, werd dat plan even verplaatst naar de volgende dag. We zijn toen weer naar Nelson Bay gegaan, want daar had je echt een chille surfspot voor ons, waar je niet te hoog maar ook niet te lage golven hebt. Daar hebben we echt zo’n 2 uur gesurft die dag! Het ging steeds lekkerder met ons allebei, we hebben zelf een betere tactiek kunnen ontdekken. Wanneer we elke keer een hoge golf probeerde te pakken kregen we hiervoor steeds een nosedive ( lekker met je surfplank gewasmachient worden). Nu gaan we maar wat meer naar achter zitten op de plank en dat werkt echt goed! Een wat minder leuk stukje is dat ik tegen het einde van het surfen terug liep naar het diepere water om weer een golf te pakken en ineens voel ik een flinke pijn bij mijn ribben en kan ik moeilijk ademhalen. Aangezien we toch al lang gesurft hadden gingen we toen uit het water. Het bleef echt best wel pijn doen en ik hoopte dat het snel over zou gaan. Op dat moment dacht ik echt neeeee, waarschijnlijk een rib gekneusd.. ik hoopte op een spiertje ofso. De volgende dag had ik er nog steeds last van, het leek wel iets minder voor mijn gevoel. Doordat het surfen zo leuk was zijn we weer gaan surfen die dag erna, dit keer was de zee alleen erg rommelig, dus was het best wel lastig om een goede golf te pakken. We probeerden het toch even, maar voor mij was het niet zo’n goed idee, het deed echt wel erg pijn. Ik moest echt naar de dokter om te kijken wat het precise was. Ik heb er alleen echt lang mee gewacht. Nu, een week later (omdat ik ook niet terecht kon tijdens het paasweekend), ben ik eindelijk naar de dokter gegaan. Hij had even gevoeld en het blijkt inderdaad een gekneusde rib te zijn, dus dit zou nog wel 3 weken gaan duren. Gelukkig zitten we nog niet krap met geld, dus we kunnen nog een tijdje lekker chillen in Newcastle, aangezien onze mooie parkeer/overnacht spot toch helemaal gratis is!

MEMORIAL WALK
Toen we net aankwamen in Newcastle hadden we allerlei informatieboekjes en dingetjes gehaald bij een infocentre. Hier zaten ook een aantal wandelroutes bij, dus hebben we daar eentje van gekozen, genaamd de memorial walk. We hebben die dag even goed de tourist uitgehangen. Deze wandeling was mooi langs de stranden. We liepen daarbij ook langs een oud bunkercomplex. Hier gingen we even in en je had daar echt een paar creepy gangen waar het echt pikkedonker in was. Op de terugweg met zonsondergang liepen we over een berg waar je over de hele stad kon kijken, hier hebben we natuurlijk even mooie foto’s van gemaakt.

ART
In Nederland hadden we al het plan om in Australie een busje te gaan kopen en hem dan ook helemaal eigen te maken! Nou is het busje kopen gelukt, maar het eigen maken kan nog wel wat meer. Misschien verven of helemaal beplakken met stickers en dergelijke dachten we. Omdat we een wit busje hebben gekocht, hadden we nu bedacht om anders gewoon met permanent markers allerlei tekeningen te maken. We hadden al een tijdje spullen gehaald om het te doen, maar nog niet echt tijd gemaakt om er echt mee aan de slag te gaan. Want ja, wat gaan we dan allemaal tekenen op de bus? Tijdens het reizen kwamen we echt veel Art tegen op gebouwen en muren. Van de tekeningen die we allemaal vet vonden hebben we foto’s gemaakt en dachten we: Dat is misschien leuk voor op de bus! Niels had zelfs nog een foto van iemand zijn t-shirt gemaakt. Er stonden bijvoorbeeld tekeningen op van een slang die helemaal niet klopt, of een vis met benen en nog meer van dat soort gare plaatjes. Ook leek het ons leuk om wat cartoonpoppetjes op de bus te doen, zoals Spongebob en Mario! De afgelopen week hebben we wat schetsjes gemaakt en zijn we dan toch echt begonnen om de bus wat meer op te vrolijken. Eerst met potlood schetsen tot het in ons ogen perfect is en daarna met de marker er overheen. Lekker in het zonnetje creatief bezig zijn. =D Foto’s volgen!






  • 03 April 2018 - 11:39

    Sas:

    superleuk om te lezen


  • 03 April 2018 - 13:55

    Sander:

    Awesome, jullie nieuwe verhalende schrijfstijl!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Niels

Actief sinds 02 Feb. 2018
Verslag gelezen: 181
Totaal aantal bezoekers 7369

Voorgaande reizen:

31 Januari 2018 - 31 Januari 2019

Samen op avontuur

Landen bezocht: